آرت دبی ۲۰۲۵

20 فروردین 1404


گالری اُ در سومین حضور خود در آرت دبی، آثاری از هنرمندان ایرانی آرمین ابراهیمی (م. ۱۳۶۶ تهران، ساکن و مشغول به کار در تهران)، اشکان صانعی (م. ۱۳۶۳ ارومیه، ساکن و مشغول به کار در تهران)، دنیا عالی‌ پور (م. ۱۳۷۳ تهران، ساکن و مشغول به کار در وین)، علی گنجوی (م. ۱۳۵۹ ساری، ساکن و مشغول به کار در تهران) و علی نصیر (م. ۱۳۳۰ تهران، ساکن و مشغول به کار در برلین) را به نمایش می‌گذارد. 
دنیا عالی‌پور و آرمین ابراهیمی پیچیدگی‌های زندگی معاصر را از دریچه‌ای فردی و اجتماعی واکاوی می‌کنند. ترکیب‌بندی‌های جسورانه و پرجنب‌وجوش عالی‌پور بازتابی از جهان شتاب‌زده و گسسته‌ی امروز و تاثیرات آن بر «هویت فردی» را به نمایش می‌گذارند. در مقابل، آثار رویاگونه‌ی ابراهیمی با تمرکز بر بدن و حافظه‌ی فرهنگی، گذشته و حال را از طریق ارجاعات تاریخی و مادی به هم پیوند می‌زنند.
اشکان صانعی نیز با بهره‌گیری از موتیف‌های فرهنگی و تاریخی—به‌ویژه خوشنویسی ایرانی و هندسه‌ی اسلامی—به بازاندیشی در حافظه، سنت و تجربه‌ی شخصی می‌پردازد، آن هم درزبانی انتزاعی و بیانی کمینه‌گرا. 
علی گنجوی با این‌که زبان تصویری متفاوتی را به‌کار می‌گیرد، از طریق تصاویر نمادین به مضامینی چون انزوا و هویت می‌پردازد. پیکره‌های نورانی او در پس‌زمینه‌‌ای تاریک جای گرفته‌اند، به استعاره‌هایی بصری برای درون‌نگری و خودشناسی بدل می‌شوند.
علی نصیر در آثار خود تمامی این عناصر—تاریخ، نمادپردازی، نقد اجتماعی وتامل درونی—را در هم می‌آمیزد وتفسیری چندلایه از معنای هویت فردی و فرهنگی ارائه می‌دهد.
این هنرمندان در کنار هم، بازتاب‌هایی چندوجهی از مفهوم هویت را پیش‌رو می‌گذارند، که در بستر حافظه، میراث، جامعه و تجربه‌ی درونی شکل گرفته‌اند.

 


محمد حسن‌زاده و آرش صداقت‌کیش در نمایش «نادا کیوریتد»: آن‌گونه که گشوده می‌شود

28 اسفند 1403

نمایش گروهی «آن‌گونه که گشوده می‌شود»، گروهی متنوع از ۴۷ هنرمند را گرد هم آورده است که آثارشان به «فرآیندهای چندلایه‌‌ای شدن—چه در بعد فردی، جمعی یا خیالی—که در قالب روایت‌ها و اشکال گوناگون متجلی می‌شوند» می‌پردازد.
نمایش آنلاین «آن‌گونه که گشوده می‌شود» - بخشی از فعالیت‌های نادا - به کیوریتوری فیتسوم شبشه، هم‌اکنون وب‌سایت newartdealers.org در دسترس است و تا ۲۶ فروردین ۱۴۰۴ ادامه خواهد داشت.

این نمایش به دگرگونی انسانی به‌عنوان فرآیندی مداوم و در حال تحول می‌پردازد، فرآیندی که در تعامل میان زمان، حافظه و تجربه شکل می‌گیرد. به‌جای ارائه‌ی تغییر به‌عنوان وضعیتی ثابت یا پیشرفتی خطی، این نمایشگاه دگرگونی را همچون یک پیوستار باز و نامحدود در نظر می‌گیرد که تحت تاثیر زمینه‌های تاریخی، امکانات و عدم قطعیت‌های ذاتی شکل می‌گیرد. در اینجا، دگرگونی نه مقصدی نهایی، بلکه تعامل پویایی از ظهور، زوال و نوزایی تلقی می‌شود.
با بهره‌گیری از رسانه‌هایی چون نقاشی، عکاسی، مجسمه‌سازی و هنر دیجیتال، هنرمندان حاضر، مرزهای ظریف میان ماندگاری و ناپایداری را مورد بررسی قرار می‌دهند. برخی از آن‌ها با استفاده از آرشیوها و روایت‌های تاریخی، نشان می‌دهند که چگونه گذشته در حال حاضر طنین‌انداز شده و آینده‌های احتمالی را شکل می‌دهد.برخی دیگر از طریق انتزاع، با استفاده از بافت، تکرار و گسست، سیالیت زمان و ماهیت زودگذر هستی را به تصویر می‌کشند. هر اثر، روایتی منحصربه‌فرد از دگرگونی ارائه می‌دهد که در عین حال که جنبه‌های عمیقا شخصی را برجسته می‌کند، به زمینه‌های فرهنگی و تاریخی گسترده‌‌تر نیز پیوند می‌خورد.
«آن‌گونه که گشوده می‌شود» در فضایی میان‌مرزی حرکت می‌کند، جایی که گذشته و آینده در هم تلاقی می‌یابند، حضور و غیاب درهم تنیده می‌شوند و آشنا به ناشناخته مبدل می‌شود. این نمایش، با تامل بر دگرگونی به‌عنوان فرآیندی پیوسته و در حال تحول، دیالوگی مداوم را شکل می‌دهد که به گستره‌ی وسیع‌تری از زندگی روزمره نیز گسترش می‌یابد.


گالری اُ در پیپر پوزیشنز برلین ۲۰۲۵

22 اسفند 1403


گالری اُ در پیپرپوزیشنز برلین ۲۰۲۵، آثار چهار هنرمند ایرانی که آثاری متمرکز بر کاغذ دارند را به نمایش می‌گذارد.

گالری اُ که از سال ۱۳۹۳ فعالیت خود را آغاز کرده، در طی این سال‌ها به یکی از صداهای پیشرو در عرصه‌ی هنر معاصر تهران تبدیل شده است. یکی از محورهای اصلی فعالیت گالری، حمایت از هنرمندان جوان و نوظهور است؛ توجه به مدیوم کاغذ نیز همواره نقش مهمی در مسیر کیوریتوریال ما ایفا کرده است.
در نسخه‌ی پیش‌رو از پیپر پوزیشنز برلین، گالری اُ آثاری از سه هنرمند ساکن تهران—راضیه صدیقیان (م. ۱۳۶۵ تهران)، مریم مهری (م. ۱۳۵۸ تهران) و اشکان صانعی (م. ۱۳۶۳ ارومیه) — را به نمایش می‌گذارد؛ هنرمندانی که کاغذ در فرآیند خلق و زبان بصری‌شان نقشی محوری و متمایز دارد.
همچنین، آثاری از ایمان رضائی (م. ۱۳۵۹ شیراز)، هنرمند ساکن برلین که با رویکردی بینارشته‌‌‌ای، از طیف متنوعی از ابزار بهره می‌برد، به نمایش درمی‌آید. اگرچه کاغذ ابزار اصلی او نیست، بخشی از فرایند تجربه‌گرایانه و شهودی او در کار با ابزار را دربر می‌گیرد.
بخش دیگری از نمایش نیز به مجموعه‌ای از آثار اخیر افشان دانشور (م. ۱۳۵۱ تهران)—برنده‌ی جایزه‌ی پیپرپوزیشنز ۲۰۲۴—اختصاص یافته است.


نخستین نمایش پاپ‌آپ و اوپن استودیو مکان

11 اسفند 1403

نمایش گروهی اکنون: نخستین نمایش پاپ‌آپ و اوپن استودیو مکان
مکان آرتس به‌عنوان یک مرکز هنری، فضایی مشترک به هنرمندان منطقه خلیج و هنرمندان مهمان از مرکز و غرب آسیا و شمال آفریقا (CWANA) اختصاص می‌دهد.
این محیط، فضایی برای تبادل خلاقانه، تفکر، آزمایش و همکاری هنرمندان است. 
نخستین نمایش پاپ‌آپ و اوپن استودیوی «مکان» با حضور هنرمندان مقیم فعلی و آتی از تاریخ ۱۰ اسفند تا ۱۲ اسفند ۱۴۰۳ در استودیوهای ام‌اس‌پی برگزار می‌شود.
آثاری از افشان دانشور در این رویداد به نمایش گذاشته شده است.
برای اطلاعات بیشتر این‌جا کلیک کنید.


گزارش سالانه آبان ۱۴۰۳-۱۴۰۲

7 آذر 1403

گزارش فعالیت‌های دهمین سال گالری اُ.


درباره‌ی نمایش آرش صداقت‌کیش نوشته‌ی هوفر حقیقی

16 بهمن 1403

آرش صداقت‌کیش را می‌توان از آن دست هنرمندانی برشمرد که علاقه چندانی به شناخته‌ شدن آثارش به شیوه یا رویکرد هنری مشخصی ندارد و به نظرم نمی‌توان و نباید دوره‌ی کاری او را (لااقل تا اکنون) به سبک و سیاق یا چهارچوب‌های تاریخی از پیش قوام یافته، تقلیل داد. در واقع آن مفهومی که به ‌عنوان امضا یا زبان شخصی هنرمندان می‌شناسیم را نباید در آثار آرش صداقت‌کیش در سطح بصر جستجو نمود. طیف وسیع آثار او چه به لحاظ تکنیکی و چه محتوایی سندی بر این مدعاست. شکلی از برچسب گریزی افراطی و رفتاری اطوارگرایانه که تجربیدن را ارزش غایی هنر می‌داند.
شاید برای بیان مولفه‌های ژانریک آثار صداقت‌کیش بتوان از برخی سبک‌ها، ایسم‌ها و قالب‌ها به عنوان کیفیت‌هایی توامان موجود، سخن گفت. کیفیاتی که نمی‌بایست به هیچکدام از آنها فروکاهیده شود. این تنوع، از آثاری که در پیوندی مکانمند با آنچه پیش رویش بوده، تا آثاری که حاصل تخیل و ذهنیتی منفک از این حضور فیزیکی بوده‌اند، گسترش یافته است. هرچند همین دو نوع برخورد عمده (دو سر طیف) در نقاشی یا طراحی را نیز نمی‌توان در آثار صداقت‌کیش به راحتی و وضوح از هم تفکیک نمود. وفاداری عین به عین او به واقعیت و یا تکریم انتزاع، خصلت‌هایی به هم‌آمیخته در آثار صداقت‌کیش هستند که شاکله‌ی بنیادین دوره‌ی کاری او را رقم زده‌ است و هر شکلی از تلاش برای تمیزدادن آنها از یکدیگر نه تنها ساده‌سازی مسئله است بلکه مسیر شناخت و مطالعه‌ی نظری آثار او را نیز به بیراهه خواهد کشاند. در واقع این کیفیات چندگانه، آنچنان با ظرافت در یکدیگر ذوب شده‌اند که (همچون یک واکنش شیمیایی بازگشت‌ناپذیر) این امر را مبدل به دست‌وپازدنی عبث و سطحی خواهد نمود.
تمایل به استعلایافتن از مرزبندی‌ها و خط‌کشی‌های نخ‌نما شده‌ی تاریخ هنر، و درعین حال شناخت و غوطه‌ور شدن میان آنها توسط هنرمند، گواهی بر معاصریت آثار و تفکر اوست.
در نمایش اخیر آثار آرش صداقت‌کیش در گالری اُ، شاهد فیگورهایی گروتسک هستیم که در بافتاری واقع‌گرایانه و براساس حافظه‌ای زیسته با یکدیگر تلفیق شده‌اند و این بازه‌ی بیانی تا چشم‌اندازهایی واقع‌نمایانه که به واسطه‌ی ضرب قلم‌های اکسپرسیونیستی هنرمند، آغشته به انتزاع گشته‌اند، امتداد یافته‌است. گونه‌ای بی‌نظمی که با تمهیدات هنرمند به نحو مطلوبی سامان یافته است.


بین زینت و ساختار

7 آذر 1403


«بین زینت و ساختار»، متن اخیر فرنیاز ذاکر که در مجله‌ی موزه‌ی نساجی منتشر شده است، فرش در هنر و معماری مدرن را مورد بحث قرار می‌دهد.
این مقاله به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه معماری و هنر مدرن از منسوجات - به ویژه فرش‌ها - برای دستکاری درک ما از فضا، با برانگیختن حس محصور بودن و لمس کردن استفاده کرده‌اند.

دانلود پی‌دی‌اف