گزاره
كل جهان از جمله انسان در هر لحظه در حال تغيير است و در پس اين تغييرات ظاهرا بى‌نظم، پر هرج و مرج و ناممتد يک نوع نظام خاص نهفته است، نظامی پویا، غیرخطی و دارای حافظه.
يكى از اين نظام‌ها هندسه‌ی طبيعت يا فراكتال است.
فراكتال از كلمه‌ی لاتين “فراكتوس” به معنى سنگ نامنظم، شكسته و خرد شده گرفته شده.
در طبيعت وقتى به يک جسم فراكتال نزديک می‌شويم، مى‌بينيم كه تكه‌هاى كوچكى از آن كه از دور همچون دانه‌هاى بى‌شكلى به نظر مى‌رسيدند، به صورت جسم مشخصی در مى‌آيند، كم و بيش شبيه به همان شكلى كه از دور ديده مى‌شد. درختان، ابرها، كوه‌ها، برگ سرخس‌ها و لبه‌ی سواحل درياها و بسيارى از عناصر طبيعى از اين قانون پيروى مى‌كنند.
يادآورى اين قوانين ارجاعيست به منبع اصلى كه همان طبيعت است.
طبيعت نه به شكلى كه هميشه تصوير شده بلكه به عنوان نظامی مشخص و دقيق در ايجاد شكل‌ها و فرم‌ها.
فراكتال‌ها به وسيله‌ی “تكرار” توسعه مى‌يابند كه به معنى تغيير مكرر آن‌هاست و اين تكرارها پيوسته يا ناپيوسته ايجادكننده‌ی جهانيست كه ما را اين گونه كه هست مى‌نماياند.
گزیده آثار
