گزاره
نمایشگاه پیش‌رو با عنوان “افق رویداد” شامل ۶ نقاشی و ۹ طراحی از الهام یزدانیان است. مجموعه‌ی آثار او به واسطه‌ى تحصيلات اوليه‌اش در زمينه‌ى معمارى ساختارى معمارگونه دارند، با این وجود شاعرانگى نقاش در تمام آن‌ها احساس مى‌شود. طاق‌ها يادآور بناهاى ايرانى و شرقى‌اند اما نحوه‌ى کنش نقاش به سنت هنری اروپایی و غربى نزديک است. پالت رنگى او محدود و فضاهاى خلق شده عمدتا تاريک با منبع‌هاى نورى نامشخص هستند. تقابل بين نور و تاريكى اساس تصاویر الهام يزدانيان است، هرچند تاريكی نقش چشمگيرتری را بازی می‌کند و رمزآلودگي حاصل از اين تقابل، بازگو کننده‌ی اين دیدگاه لويی كان معمار و فيلسوف آمريكايی است كه اعتقاد دارد: “حتى فضايی كه به طور كلى تاريک در نظر گرفته مى‌شود، براى اينكه به ما بگويد ميزان تاريكى واقعا چقدر است بايد از چند چشمه‌ی اسرار آميز نور بگيرد.”
در تعدادی از آثار یزدانیان بافت‌هایی دیده می‌شود که آگاهانه تخریب شده‌اند. رد باقیمانده از این روند ساخت و تخريب بيانگر جستجو و كنكاشِ او براى رسيدن به حال مورد نظر است. تیرک‌های بین دو دیوار، میله‌ی بین دو چرخ، ردیف آجرهای دیوار و به طور کلی خط اشاره‌ایاستبه
فاصله که گاهی با رنگ طلایی ترسیم شده است.
هرچند نشانه‌هايى از حضور آدم‌ها را می‌توان در دالان‌ها، اتاق‌ها و برروی پله‌ها دنبال کرد، انسان‌ها در تصاوير او غایبند. چرخ، عنصری تکرار شونده در کارهای یزدانیان است و معنای نمادين آن كه بر پويايى، حركت و زندگی تاكيد می‌كند در تضاد با این فضاهای ساكت و ساكن است. با این وجود، راهروها و گذرگاه‌ها وسوسه‌ى راه افتادن، پرسه زدن و شناختن اين مكان‌ها را در بيننده ايجاد مى‌كند. در حقیقت نقاشى‌ها و طراحى‌های به نمایش درآمده، سرشار از دوگانه‌ها هستند. دو گانه‌هاى نور و تاريكى، شرق و غرب، ساخت و تخريب، حضور و غياب، آگاهى و بى‌خبرى، حركت و سكون شخصيت آثارِ این نمایشگاه را تعريف می‌كنند.
گزیده آثار
