مریم مُهری

مریم مهری (م. ۱۳۵۸ تهران) از کیفیت شفاف آبرنگ بهره می‌برد و با دور ماندن از اعمال لایه‌های ضخیم رنگ، آبرنگ و گواش را در خلق و بیان داستان‌هایش موثر می‌داند. او از دوران کودکی عادت داشته کتاب‌‌های قصه‌اش را برش بزند و با چسباندن مجدد تکه‌ها، روایت خودش را از داستان بازگو کند، عادتی که تا به امروز نیز حفظ کرده و در خلق طرح‌های اولیه‌اش از آن استفاده می‌کند. کیفیت بارز آثار روی کاغذ روایت‌گری طراحی‌های او و اشتیاق هنرمند برای غوطه‌ور شدن در فرآیند تولید و تجربه‌گرایی‌ست که از ترکیب حساسیت و سرزندگی کودکانه و حسی کنایه‌آمیز شکل می‌گیرد. مُهری که مجسمه‌ساز با‌استعدادی نیز هست، با نسبت دادن حالات و عواطف انسان‌گونه به شخصیت‌های سرخوش‌ و کارتونی، چه در طراحی‌ها و چه درحجم‌های پارچه‌ای با بازیگوشی و حفظ «بازیِ» قصه‌گویی، به مسائل محیط‌ زیستی نیز می‌پردازد.