گزاره
این مجموعه را از دل احساسی به‌نام تعلق آغاز کردم؛ تلاشی برای یافتن راهی که عکس‌ها و اشیا بتوانند در کنار هم بنشینند و داستانی مشترک را روایت کنند.
برای ثبت این لحظه‌ها، سراغ عکاسی با روش پولاروید رفتم؛ انتخابی که به دلیل خاصیت منحصربه‌فرد هر عکس، بیش از پیش با مفهوم «تک‌نسخه بودن» هم‌خوانی داشت.
در نهایت، هر عکس در کنار شیئی قرار گرفت که به یک رویداد یا حس در بیست‌وپنج سالگی‌ام گره خورده است. این اتفاقات ممکن است تنها به یک روز از زندگی‌ام مربوط باشند یا بازه‌ای بلندتر را در برگیرند؛ اما همگی ریشه در تجربه‌ای شخصی و زیسته دارند.
-آلاء سعداوی، بهار ۱۴۰۴
گزیده آثار
