میان
16 مرداد 1404
«میان» فضاییست برای تمرین و تجربهی پیوستهی بدن و ذهن.
ایدهی شکلگیری «میان» از نیازی ساده و واقعی آغاز شد: نبود فضایی در مرکز شهر که بتوان در آن برای مدتی ایستاد، از شتاب روزمره فاصله گرفت و بدون هدفگذاری یا الزام به عملکرد، صرفا حضور داشت. فضایی که بتوان در آن دوباره با بدن، زمان و خلاقیت — نه برای دستیابی به نتیجهای مشخص، بلکه برای حضور داشتن، احساس کردن و تجربه کردن — ارتباط برقرار کرد.
«میان» بر تلاقی دو مسیر شکل گرفته: خلاقیت در هنر، که مجالی برای کشف و بیان فردی میگشاید، و حرکت، که جسم را بیدار و ذهن را آرام میسازد.
«میان» دعوتیست به زیستن در لحظه، جایی میان درون و بیرون، میان حرکت و سکون.
