گالری اُ با آثاری از آرمین ابراهیمی (م. ۱۳۶۳ تهران) و آیلار دستگیری  (م. ۱۳۶۷ تهران)  در «آنتایتلد آرت ۲۰۲۴» شرکت می‌کند. این حضور، نخستین تجربه‌ی ما در یکی از برجسته‌ترین آرت‌فرهای هنر معاصر است که در هفته‌ی هنر میامی برگزار می‌شود.
هر یک از این هنرمندان با زبان هنری و نگاه منحصربه‌فرد خود، دیالوگی پویا و تاثیرگذار میان آثارشان شکل می‌دهند. بیان خلاقانه‌ی ابراهیمی و دستگیری به مضامینی جهان‌شمول همچون تاب‌آوری، سازگاری و جست‌وجوی معنا در دنیایی شکل‌گرفته از عدم قطعیت می‌پردازند و تجربه‌ای عمیق و تامل‌برانگیز را برای مخاطبان فراهم می‌آورند.

گالری اُ با آثاری از راضیه صدیقیان، مریم مهری، افشان دانشور و فرنیاز ذاکر در آرت‌فر پیپر پوزیشنز برلین ۲۰۲۴ شرکت می‌کند.

گالری اُ با آثاری از اشکان صانعی در آرت‌فر پیپر پوزیشنز مونیخ ۲۰۲۳ شرکت می‌کند.
پیپر پوزیشنز، از ۲۰ تا ۲۲ اکتبر ۲۰۲۳، با آثاری از هنرمندان مطرحِ بیست گالری بین‌المللی برگزیده از کشورهای آلمان، اتریش، اسپانیا و ایران برگزار می‌شود. تمرکز این آرت‌فر بر آثار روی کاغذ و طراحی است.

گالری اُ در این نسخه از پلتفرم آرت ۰۲۱ مجموعه‌ای منتخب از آثار علی نصیر، شیده تامی، اشکان صانعی و آرمین ابراهیمی را به نمایش می‌گذارد. این مجموعه با تمرکز بر شخصی‌ترین لحظات هنرمندان و تاکید بر شکلی از درون‌نگری که ریشه در تجربیات زیسته‌ی، تاریخ جمعی و خاطرات دارد، جمع‌آوری شده است. آثار این مجموعه  عمیقا متاثر از بازتاب‌های درونی هنرمند در دوره‌های تردید و سرشار از پرسش‌هایی ضد و نقیض هستند.

این پلتفرم آنلاین برای بازدید از ۱۳ تا ۲۹ آبان ۱۴۰۱ در دسترس خواهد بود.

آنچه یقین می‌نامیم، دانش غیر قابل انکار و مقاومت‌ناپذیر چیزی است. هنگام توصیف واقعیتمان، یقین ما را به سمت جایگزین کردن فرآیندهایی که بر اساس خاطرات شکل می‌گیرند، در مقابل فرآیند‌های تحلیل عقلانی سوق می‌دهد.

از سوی دیگر، عدم قطعیت، فرصتی برای تفکر فراهم می‌کند که با واقعیت ناشناخته‌ها و ذات تغییر مرتبط است.

برای آرت‌فر «ایژیا نو»، گالری اُ با نمایشی از آثار شش هنرمند خود، دنیا عالی‌پور (م. ۱۳۷۴ تهران)، علیرضا چلیپا (م. ۱۳۶۳ تهران)، زهرا شاهچراغی (م. ۱۳۶۸ کرج)، رها خسروشاهی (م. ۱۳۷۶ تهران)، آرمین ابراهیمی (م. ۱۳۶۳ تهران) و علی نصیر (م. ۱۳۳۰ تهران) در صدد برجسته کردن لحظات بسیار شخصی عدم قطعیت در زندگی این هنرمندان است، که ریشه در تجربیات زیسته‌ی آن‌ها و همچنین تاریخ و خاطرات جمعی دارد. آثار هنرمندان انتخاب شده، عمیقا در متن تجربیات این بزنگاه تاریخی مبهم معنی پیدا می‌کنند و در هم‌نشینی کنار هم، پرسش‌ها و خواسته‌هایی را برمی‌انگیزند.

گالری اُ با مجموعه‌ای از آثار مریم مهری در آرت‌فر «سوآب» شرکت می‌کند.
کیفیت بارز آثار روی کاغذ مریم مهری (م. ۱۳۵۸ تهران) روایت‌گری طراحی‌های او و اشتیاق هنرمند برای غوطه‌ور شدن در فرآیند تولید و تجربه‌گرایی‌ست که از ترکیب حساسیت و سرزندگی کودکانه و حسی کنایه‌آمیز شکل می‌گیرد. او از شفافیت آبرنگ برای شکل‌ دادن به داستان‌های لحظه‌ای خود استفاده می‌کند و این روش را موثرتر از پنهان کردن آنان زیر لایه‌های متعدد به منظور باورپذیر نمودن آن‌ها می‌داند. مُهری با نسبت دادن حالات و عواطف انسان‌گونه به شخصیت‌های سرخوش‌ و کارتونی، چه در آثار روی کاغذ و چه در حجم‌های پارچه‌ای با بازیگوشی و حفظ «بازیِ» قصه‌گویی، به مسائل محیط‌زیستی می‌پردازد. مهری در حال حاضر در تهران زندگی و کار می‌کند و تاکنون چندین نمایش انفرادی و گروهی در داخل کشور داشته‌ است.
آرت‌فر هنر معاصر «سوآب» در بارسلونا، پروژه‌ای مستقل است که در سال ۱۳۸۵ به عنوان پلتفرم آزمایشی برای معرفی هنرمندان نوظهور افتتاح شد. «سوآب» که توسط معمار و مجموعه‌دار خواکین دیز-کاسکون تأسیس شده، رویدادی‌ست که حدود ۸۰ گالری از صحنه بین‌المللی را گرد هم می‌آورد و به عنوان مرکزی برای تبادلات فرهنگی در سطح جهانی عمل می‌کند. این آرت‌فر همچنین برنامه‌ی «روی کاغذ» را ارائه می‌دهد که توسط کارولینا دیز-کاسکون گردآوری شده است. این نسخه، با عنوان «بدن بدون نام»، چهار پروژه را ارائه می‌دهد که به بررسی شکل بدن، مفاهیم آن، و رهایی احتمالی آن از تاریخ، جنسیت یا منشا می‌پردازد. گالری اُ و مریم مهری توسط کیوریتور این بخش برای شرکت در این نسخه از «سوآب» دعوت شدند.

گالری اُ با آثاری از فرنیاز ذاکر و اشکان صانعی در آرت‌فر آرتیسیما ۲۰۲۱ شرکت می‌کند.

زیبایی شناسی اشکان صانعی بر اساس تخریب و تکرار است. به بیان دیگر او در آثارش همواره میان خلق و تخریب در نوسان است. صانعی معتقد است که طراحی به عنوان یک رسانه‌ی بکر، حداقل فاصله را با ذهن هنرمند دارد و در نتیجه به هنرمند این امکان را می‌دهد تا آن و لحظه را در آثارش تجربه کند. آثار صانعی که معمولا بر روی کاغذ خلق می‌شوند بیش از آن که بازنمایی از شی‌ای خاص باشند، یادآور حافظه و خاطره‌ای دور هستند. صانعی تاکنون چندین نمایش انفرادی برگزار کرده است و کیوریتوری پروژه‌ی فهرست را با همکاری گالری اُ در رزومه‌ی خود دارد.

فرنیاز ذاکر (متولد ۱۳۶۱ تهران) ، هنرمند و پژوهشگر، در حال حاضر میان لندن و برلین زندگی و کار می‌کند. آثار ذاکر با الهام گرفتن از نظریه‌های معمارانه و مطالعات جنسیتی، پیوندی میان بدن، جامعه و فضا می‌سازند. او در آثارش با بررسی رفتار بدن و نقش آگاهی از محیط اطراف، تعریفی نو از هویت، احساس تعلق و مفهوم آگاهی ارائه می‌دهد. او از سال ۱۳۸۱ در نمایش‌های بین‌المللی متعددی شرکت کرده است و تاکنون جوایز بسیاری را در حوزه‌ی پژوهش و هنر به خود اختصاص داده است.

گالری اُ با افتخار حضور خود را با آثاری از اشکان صانعی (م. ۱۳۶۳ ارومیه) و مریم مهری (م. ۱۳۵۸ تهران) در آرت‌فر “پیپرپوزیشنز” هم‌زمان با هفته‌ی هنر بازل اعلام می‌کند.

با اجتناب از غرفه‌های معمول و الهام از سنت «سالن»، این آرت‌فر با حساسیت ویژه و انتخاب تعداد محدودی شرکت‌کننده، نمایشی منحصربه‌فرد از آثار هنرمندان ارائه می‌دهد. طراحی منحصربه‌فرد فضا به مخاطبان اجازه می‌دهد تا هم‌زمان با بهره‌گیری از نمایی کلی از تمامی آثار به نمایش‌درآمده و با در نظر گرفتن مکالمه‌ی مشترک میان آثار، جزئيات هر یک از آثار را از نزدیک و به صورت مستقیم مشاهده کنند.

غرفه‌ی شماره ۱۱

۳۰ شهریور – ۴ مهر ۱۴۰۰

پیش‌نمایش

سه‌شنبه، ۳۰ شهریور ۱۴۰۰، از ساعت ۱۵ تا ۱۸

گشایش (VIP)

سه‌شنبه، ۳۰ شهریور ۱۴۰۰، از ساعت ۱۸ تا ۲۱

بازدید عموم

چهارشنبه – شنبه، ۳۱ – ۳ شهریور ۱۴۰۰، از ساعت ۱۲ تا ۲۰

یک‌شنبه، ۴ شهریور، از ساعت ۱۱ تا ۱۷

*بازدید VIP با کارت VIP آرت‌بازل و فوتوبازل امکان‌پذیر است.

مریم مهری با حساسیتی بی‌تکلف و طعنه‌آمیز، آثار روی کاغذی خلق می‌کند که با نشان‌دادن اشتیاق او برای تجربه‌های نو در پروسه‌ی خلق، خاصیتی به شدت روایی دارند. او با بهره‌گیری از کیفیت شفاف آبرنگ و اجتناب از به‌کارگیری لایه‌های ضخیم رنگ، داستان‌هایی کوتاه، صمیمی و قابل باور را با آثار خود روایت می‌کند.

آن‌چه آثار اشکان صانعی را متمایز می‌کند، تعهد او به ثبت روزمره‌ی احوالات شخصی است. در آثار روی کاغذ صانعی، رابطه‌ی کل و جز، همانند ساختارهایی ارگانیک به خوبی برقرار است. اشکان صانعی با استفاده از شعر و هندسه به عنوان منابع اصلی الهام، آثاری منحصر به‌فرد و در ارتباط تنگاتنگ با سنت‌های بصری و فرهنگ ادبی ایران خلق می‌کند.

اُ گالری با ۵ اثر از اشکان صانعی در آرت‌فر درایینگ روم شرکت می‌کند.

در این مجموعه ۱۹ گالری با آثاری از تنها ۱۹ هنرمند از سراسر جهان حضور دارند. این آرت‌فر مجازی از تاریخ ۲۵ اردیبهشت تا ۹ خرداد ماه قابل بازدید است.

همچنین تعدادی اثر از امیر کریمی، غزال خطیبی، مریم مهری، نیلوفر لهراسبی، پگاه رجامند و راضیه صدیقیان نیز در بخش استور وب‌سایت این آرت‌فر قابل بازدید است.

درایینگ روم استور نخستین فضای مجازی با تمرکز بر نمایش و فروش آثار معاصر طراحی و روی کاغذ است.

برای بازدید از آرت‌فر مجازی اینجا کلیک کنید.

گالری اُ با ارائه‌ی مجموعه‌ای از آثار اشکان صانعی در Artissima Unplugged شرکت می‌کند.
از ٢٩ آبان‌ماه، آثار منتخب گالری‌های شرکت‌کننده در آرت‌فر ٢٠٢٠، در کاتالوگ مجازی قابل بازدید است.
برای بازدید از کاتالوگ نمایش اینجا کلیک کنید.

گالری اُ برای نخستین بار با آثاری از هنرمندان ایرانی: علی نصیر (م. ۱۳۳۰، تهران، ساکن و مشغول به کار در برلین)، شیده تامی (م. ۱۳۴۱، تهران، ساکن و مشغول به کار در تهران) و شهرزاد چنگلوایی (م. ۱۳۶۲، تهران، ساکن و مشغول به کار در نیویورک) در آرت دوبی شرکت می‌کند.

علی نصیر هنرمندی است که فرهنگ سرزمینش برایش گرانبهاست و با گذشت زمان گرانبهاتر نیز می‌شود. از همین روست که ریشه‌ی رنگ‌آمیزی‌هایش را در ایران می‌بیند. رویکردش به نگارگری ایرانی اما خلاقانه است و هرگز سعی نمی‌کند از نظام ساختاری نقاشی ایرانی تقلید کند. بیش از چهل سال است که او هر روز با شکیبایی روحیات پرسوناژهایش را ثبت کرده است. در دنیای ذهنی ناب این آثار اکسپرسیو، فیگورها و اشیا نماد چیزی نیستند و از قصه‌گویی به دورند، خصلتی که در میان طراحان ایرانی نادر است. . تعداد نه اثر روی کاغذ از مجموعه طراحی‌های این هنرمند برای آرت دوبی انتخاب شده است. همچنین دو اثر روی بوم در ابعاد بزرگ از مجموعه‌‌ی اخیر هنرمند به نمایش درمی‌آید.  در این مجموعه، نصیر یکبار دیگر دست به حذف فیگور در آثارش می‌زند و بر فضاها و روابط فرم‌ها با یکدیگر تمرکز می‌کند. نصیر حرکت را نه‌ تنها با ضرب قلم، بلکه با انتخاب رنگ‌ها و طرز قرار گیریشان کنار یکدیگر به تصویر می‌کشد. هم‌زمانی فرم و رنگ، مخاطبان را به حرکت از یک عنصر به عنصر دیگر بدون داستانسرایی ویژه‌ای دعوت می‌کند.

شیده تامی نقاش، مجسمه‌ساز و شاعر خودآموخته است. او سطح را با چهره‌ (اغلب چهره‌ی خودش) و با پرداخت کم به جزییات مملو می‌کند. آثار او قوی و زخمت‌اند، طوری که بر روح مخاطب  نفوذ و ذهنشان را درگیر می‌کنند. این چهره‌ها چه چیزی برای بازگو کردن دارند؟ به چه چیزی می‌اندیشند؟ هیچ جواب قطعی‌ای درکار نیست. آثار انتخاب شده برای آرت دوبی سه اثر روی کاغذ از چهره‌های کج و معوج شده‌ی مطرح اوست. مجسمه‌های برنزی مچاله وکج شمایل  نیز به نمایش درآمده‌اند. با دست‌کاری چهره‌هایش برای وفق دادن ماده‌ی بکار گرفته‌شده، تامی به دنبال اکتشاف و ممارست بیش‌تر نمایش انسان است و مخاطب را برای همراهی با او در این سفر دعوت می‌کند.

شهرزاد چنگلوایی انباشتگی ماده در ساخت اثر هنری را با استفاده از زبان برای ماده‌ی مجسمه‌ها در مجموعه‌ی «سخن بر گِل» زیر سوال می‌برد. او لغات را به عنوان واحدهای ساختاری به‌کار می‌گیرد تا مجسمه‌هایی از اشکال امیال خلق کند. هر قطعه از این واحدهای گِل در دهان او با فشار دندان‌ها در حین ادای لغات شکل می‌گیرند. با اقتباس از زبان، این مجسمه‌ها نقش نماد‌هایی را بازی می‌کنند که با تکه تصاویر پیدا شده در می‌آمیزند و ساختاری از امیال یک طلسم را می‌سازند. تصاویر پیدا شده مثل تصویر لحظه‌ی به آتش کشیدن جوخه از سر لوله‌ی تانک‌ها که در جنگ‌های مصیبت‌بار خاورمیانه استفاده می‌شود یا کودکان کار در نپال یا طراحی قدیمی یک برده‌ی احتمالا ایرانی، همگی غیر منتظره اما مبرم توسط فراخوانی به لحظه‌ی اکنون متلاشی می‌شوند. در این آثار، عمل ساختن با ساختارهای سخن جایگزین می‌شوند، نقض آنچه می‌تواند به زبان آید. هم‌چنین دو عکس از مجموعه‌ی «سی، عین و ان»، خودنگاره‌ی هنرمند، در این نمایش هستند که به نوعی مرحله‌ای از تولید آثار را نشان می‌دهند.