گزاره
گالری اُ نخستين نمایش انفرادی ایمان رضائی (م. ۱۳۵۹ شیراز) را با عنوان «ناپدری قبلی» برگزار می‌کند.
این نمایش بازتابی جسورانه از روابط ناپایدار و سیستم‌هایی‌ست که جامعه‌ی مدرن ما را شکل می‌دهد. این عنوان به‌خودی خود استعاره‌ای بر روابط زودگذری‌ست که احاطه‌مان کرده‌اند – پلتفرم‌ها و نهادهای سیاسی که عاجز از ایجاد رابطه‌ی واقعی با افرادی هستند که به آن‌ها رجوع می‌کنند؛ مانند یک «ناپدری قبلی» – زمانی بخشی از زندگی‌مان بودند، اما اکنون مسئولیت و تعهدی ندارند.
این نمایش تلاشی پیشروست که ساعت جهان هنر را از نو تنظیم می‌کند و ما را وامی‌دارد تا استانداردهای دوگانه در روابطمان را، همراه با ساختارهایی که زندگی‌مان را می سازند زیر سوال ببریم. این آثار چیزی بیش از نمودهای بصری هستند؛ یک گفتگواند، دعوتی به تفکر در مورد اصالت روابطمان، و به اعتماد به آن‌هایی که ادعا به حضور در کنارمان را دارند.
«ناپدری قبلی» با نگاه به گذشته و بازتاب درونیات انسان (انعکاس آینه) کلاژهایی از آینه‌ها را ارائه می‌دهد که ما را دعوت به شناخت «ناپدری قبلی» درون خود می‌کند. هر فرد یک «ناپدری قبلی» در خود دارد – وجهی که از زیر بار مسئولیت فراری‌ست و استانداردهای دوگانه را که معمولا در دیگران محکوم می‌کنیم جسمیت می‌بخشد.
توجه داشته باشید که هدف این نمایش بازتاب درون‌مایه‌هایی جهان‌شمول در طبیعت انسانی و ترس از تعهد، بدون اشاره به هرگونه سیستم و ساختار سیاسی‌ست. تفسیری هنرمندانه است که بدون ارائه هیچ‌گونه بیانیه‌ی سیاسی، تشویق به تفکر و درون‌نگری می‌کند؛ یاد‌آوری‌ست بر آن که هنر قدرت آن را دارد که حقایق پنهان جامعه را عیان کند تا ما را به سوال از واقعیتی وادارد که در آن زیست می‌کنیم.
گزیده آثار
فضای نمایش
