لنگرگاه

گزاره

چشم‌ها. یادآوری می‌کنند حضور را، لحظه را. در نبود این «دریچه‌های روح» دیگر لنگرگاهی برای حال وجود ندارد و ما به سکون خاطره‌ای رانده می‌شویم.