بدون عنوان

امید بازماندگان

14 اریبهشت - 26 فروردین 1396

گزاره

امید بازماندگان (۱۳۵۵) متولد و بزرگ شده­‌ی شیراز است. او غالبا مناظر و مردم زادگاهش را بر پهنه­‌ی بوم می­‌نشاند. نقاشی­‌های او چشم­‌اندازهای شهری را به صحنه­‌هایی خاموش اما گیرا از درهم تنیدگی بی­‌زمان ساحت­‌های مرگ و زندگی تبدیل‌‌‌ می‌کنند. بخشی از آثار او شهری را نشان می­‌دهند که سنگین در خاک نشسته، اما حضور عنصری غیرقابل تعریف و گاه غیرقابل توضیح به آرامش آن معنایی دوگانه و بعضا هولناک می­‌دهد. بر همین نسق در تعدادی دیگر از نقاشی­‌ها، اشخاص، درخت­‌ها و زمین و آسمان هر کدام حالتی شبیه “در حال احتضار بودن” را به خاطر متبادر می­‌کنند. با این همه اینجا و آنجا، در پیش‌زمینه یا پس‌زمینه­‌ی متروکه­‌ای آباد، سرخی­‌ای ملتهب و گاه خزنده، بر سطح بوم خودنمایی می­‌کند، گویی مرگ با چیرگی و مهابت محتومش لحظه­‌ای به زندگی سرکش و لجوج اجازه داده تا چشم در چشم او بدوزد و شاید از همین نگاه در نگاه است که هنر و زیبایی مجال تولد یافته است.

–امید فلاح آزاد